تمام یافته ها تاکنون در مورد آلزایمر به چالش کشیده شد

تمام یافته ها تاکنون در مورد آلزایمر به چالش کشیده شد

تمام یافته ها تاکنون در مورد آلزایمر به چالش کشیده شد

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که یک اثر کوانتومی در فیبرهای آمیلوئید، که معمولاً با بیماری آلزایمر مرتبط است، می‌تواند پاسخ انطباقی بدن به استرس اکسیداتیو باشد تا علت بیماری. این کشف رویکردهای درمانی فعلی را به چالش می کشد و اهمیت تحقیقات بین رشته ای در درک و درمان بالقوه اختلالات عصبی را برجسته می کند.

تمام یافته ها تاکنون در مورد آلزایمر به چالش کشیده شد

یک اثر کوانتومی منحصر به فرد در زیست شناسی ممکن است کلید رمزگشایی یک شاخص مشترک بیماری آلزایمر را داشته باشد، فرضیات موجود در مورد این بیماری را به چالش بکشد و تلاش برای درمان را هدایت کند.

فیبریل‌های آمیلوئید ساختارهای پروتئینی فیبری در مغز هستند که با اختلالات نورودژنراتیو مانند بیماری آلزایمر و زوال عقل مرتبط هستند. این فیبریل‌ها معمولاً توسط درمان‌های تجربی با هدف مبارزه با این بیماری‌ها، معمولاً از طریق داروهایی که برای کاهش میزان آمیلوئیدها یا مهار تشکیل بیشتر طراحی شده‌اند، هدف قرار می‌گیرند.

تمام یافته ها تاکنون در مورد آلزایمر به چالش کشیده شد

اما بسیاری از افرادی که آزمایش مقادیر قابل توجهی آمیلوئید مثبت می شوند، اصلاً به زوال عقل مبتلا نمی شوند و تاکنون، رژیم های درمانی که آمیلوئید را هدف قرار می دهند موفقیت آمیز نبوده است. یکی دیگر از شاخص های شناخته شده آلزایمر، به اصطلاح بار آلوستاتیک است، یک اصطلاح کلی برای بار تجمعی ساییدگی و پارگی مزمن بر روی بدن. هر چه استرس اکسیداتیو بیشتر باشد، بار بیشتر و خطر زوال عقل بیشتر می شود.

تمام یافته ها تاکنون در مورد آلزایمر به چالش کشیده شد

اخیرا محققان دانشگاه هاروارد دریافته اند که: شبکه های تریپتوفان توانایی قوی تری نسبت به ساخنارهایی که قبلا مطالعه شده بود، برای مهار اثرات ابرتابشی در فیبرهای آمیلوئید دارند؛ نتایج این تحقیقات که در نشریه Frontiers in Physics به چاپ رسیده است، نشانگر پیامد های برجسته آمیلوئید در بیماری آلزایمر می باشد.

تمام یافته ها تاکنون در مورد آلزایمر به چالش کشیده شد

پیش از این، گروهی از محققان دریافته بودند که یک اثر کوانتومی خاص – ابرتابش تک فوتون – می تواند در محیط متلاطم بدن انسان در شبکه های اسید آمینه تریپتوفان زنده بماند و به طور بالقوه می تواند استرس اکسیداتیو در بدن را کاهش دهد.

به گفته دکتر فیلیپ کوریان، مدیر موسس آزمایشگاه زیست شناسی کوانتومی در دانشگاه هوارد در واشنگتن دی سی و سرپرست این تیم تحقیقاتی و به نقل از پایگاه خبری ساینتیک دیلی، تأیید تجربی قبلی ما مبنی بر ابرتابش تک فوتون در الیاف پروتئینی، ما را تشویق کرد تا دیگر معماری‌های عصبی زیست‌شناسی، از جمله فیبرهای آمیلوئید را بررسی کنیم.

او همچنین ادامه داد: در حالی که افزایش ابرتابشی بازده کوانتومی که قبلاً دیده بودیم، هرچند قابل تشخیص بود، اما افزایش ابرتابشی پیش‌بینی‌شده ما برای فیبرهای آمیلوئید بسیار زیاد است، تا پنج برابر بازده کوانتومی یک مولکول تریپتوفان منفرد. این یافته این پتانسیل را دارد که درمان‌های موجود برای زوال عقل را تغییر دهد و درک ما از پردازش اطلاعات را در سراسر شبکه زندگی متحول کند.

تمام یافته ها تاکنون در مورد آلزایمر به چالش کشیده شد

فیبریل های آمیلوئید در انواع بیماری های عصبی مورد هدف قرار گرفته اند. فرضیه آبشار آمیلوئید، که بسیاری از درمان‌های مدرن آلزایمر مبتنی بر آن است، فرض می‌کند که این فیبریل‌ها علت این بیماری هستند.

با این حال، شواهد در حال ظهور نشان می‌دهد که فیبرهای آمیلوئیدی که از ساختارهای مارپیچی گسترده مولکول‌های تریپتوفان حمایت می‌کنند، نقش محافظت از نور را به عنوان ابرجاذب نور UV پرانرژی تولید شده توسط متابولیسم اکسیداتیو ایفا می‌کنند.

چنین شبکه‌های تریپتوفانی به طور تجربی در رشته‌های پروتئین سلولی دیگر تأیید شده‌اند که یک اثر نوری کوانتومی منحصربه‌فرد به نام ابرتابش تک فوتون را نشان می‌دهند که پاسخ محافظ نوری را ممکن می‌سازد.

استرس اکسیداتیو، یکی از عوامل مرتبط با آلزایمر، زمانی اتفاق می‌افتد که بدن تعداد زیادی رادیکال آزاد تولید می‌کند که می‌توانند فوتون‌های مضر UV با انرژی بالا منتشر کنند. ابر تشعشع تک فوتونی یک پدیده کوانتومی است که در آن یک شبکه جمعی از مولکول ها می توانند این ذرات نور پرانرژی را به طور بسیار موثری جذب کنند و آنها را با انرژی پایین تر و ایمن تر بازتاب کنند.