رنگ ادرار شما بر اساس مواد غذایی یا دارویی که مصرف می کنید ممکن است تغییر کند.
گاهی تغییر رنگ ادرار در نتیجه وجود یک بیماری است.
در نتیجه کم آبی (از دست دادن مایعات بدن) ادرار غلیظ تر شده و به تیره رنگ تر می شود و گاهی ممکن است به رنگ قهوه ای درآید.
هر چه شما آب بیشتری بنوشید رنگ ادرار شما روشن تر می شود. ادرار شفاف یا زرد کم رنگ نشانه سلامتی شما است و معلوم می شود که به اندازه کافی آب نوشیده اید.
ادرار کهربایی یا عسلی رنگ ممکن است به این معنی باشد که شما آب کافی نمی نوشید. به گفته انجمن اورولوژی آمریکا، نوشیدن کم آب و ادرار غلیظ یکی از عوامل اصلی ایجاد سنگ کلیه می باشد.
ادرار تیره یا نارنجی ممکن است نشانه مشکل کبد باشد. ادرار سبز رنگ همچنین می تواند نشانه عفونت باکتریایی در دستگاه ادراری باشد. خون در ادرار ممکن است صورتی، قرمز به نظر برسد. گلبول های قرمز باعث تغییر رنگ ادرار می شوند. فقط مقدار کمی خون لازم است تا ادرار قرمز شود.
برخی غذاها می توانند رنگ ادرار شما را تغییر دهند؟ به عنوان مثال، چغندر، شاه توت و ریواس می توانند ادرار شما را قرمز یا صورتی کنند. خوردن مقدار زیادی باقلا می تواند باعث قهوه ای تیره ادرار شود. خوردن غذاهایی با رنگ های غذایی زیاد می تواند منجر به آبی یا سبز شدن ادرار شود.
برخی از داروها نیز وجود دارند که می توانند رنگ ادرار شما را تغییر دهند، این داروها عبارتند از: فنازوپیریدین (پیریدیوم)، دارویی که ناراحتی مجاری ادراری را بیحس میکند و ملینهای حاوی سنا میتوانند ادرار شما را به رنگ نارنجی متمایل به قرمز در آورند. داروی ضدالتهابی سولفاسالازین (آزولفیدین)، فنازوپیریدین، برخی ملین ها و برخی داروهای شیمی درمانی ممکن است باعث نارنجی شدن رنگ ادرار شما شود. آمی تریپتیلین ضد افسردگی، مسکن ایندومتاسین (Indocin، Tivorbex) و بی حس کننده پروپوفول (Diprivan) ممکن است ادرار شما را آبی یا سبز کند.
