آیا فیبرومهای رحمی خطرناک هستند؟
شاید در سونوگرافی به این کلمه برخورد کرده اید و نگران این هستید که آیا این بیماری خطرناک است یا خیر.
به شما حق می دهیم که نگران باشید باید به شما بگوییم که این بیماری شایع هست و اکثر اوقات خوش خیم می باشد و به اقدام درمانی خاصی نیست و این را باید پزشک متخصص زنان تشخیص دهد.
ما در این مطلب توضیحات بیشتری در مورد این بیماری به شما می دهیم.
آیا فیبرومهای رحمی خطرناک هستند؟
این بیماری همچنین به عنوان لیومیوم شناخته میشوند، تودههای خوشخیمی هستند که در دیواره عضلانی رحم تشکیل میشوند. با اینکه سرطانی نیستند، میتوانند علائمی ایجاد کنند که ممکن است بر سلامت و کیفیت زندگی زنان تأثیر بگذارند.
چه عواملی خطر فیبرومها را افزایش میدهند؟
به گفته “American Journal of Obstetrics and Gynecology”، زنان در سنین ۳۰ تا ۵۰ سال بیشتر احتمال ابتلاء به این بیماری را دارند. علاوه بر این، پژوهشی در مجله “Epidemiology” نشان میدهد که نژاد نیز در ابتلاء به این بیماری می تواند موثر باشد. زنان آفریقایی-آمریکایی بیشتر در معرض خطر هستند.
اضافه وزن، داشتن فرزندان کمتر یا نداشتن فرزند، پرفشاری خون و سطوح کم ویتامین D نیز با افزایش خطر ابتلاء مرتبط هستند، همانطور که در مطالعات منتشر شده در مجله “Journal of Women’s Health” و “Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism” بیان شده است.
پژوهشی که در مجله “American Journal of Clinical Nutrition” منتشر شده است، نشان داد: عوامل رژیمی مانند مصرف زیاد گوشت قرمز و مصرف کم سبزیجات سبز و میوهها نیز میتوانند به توسعه این بیماری کمک کنند.
چگونه فیبرومها شکل میگیرند؟
این مشکل به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی، هورمونی و محیطی رشد میکنند. به گفته یک مطالعه منتشر شده در “New England Journal of Medicine”، هورمون های جنسی استروژن و پروژسترون، هورمونهای تنظیمکننده پریودی، می تواند نقش مهمی در رشد آن ها ایفا میکنند.
به گفته نشریه ساینس، تغییرات ژنتیکی مانند؛ جهشهای ژن MED12 نیز میتوانند زمینه ساز این بیماری گردند.
به بیان مجله Cell، حضور بافت همبند اضافی در آن ها باعث سختی شده و به رشد آنها کمک میکند. مسیرهای سلولی مختلف از جمله مسیرهای Wnt/β-catenin و TGF-β نیز در رشد آن ها نقش دارند، همانطور که در مجله “Nature Reviews Cancer” توصیف شده است.
فیبرومها چگونه تشخیص و درمان میشوند؟
پزشکان برای تشخیص این بیماری، از روشهای مختلفی استفاده میکنند. به گفته “American College of Obstetricians and Gynecologists” (ACOG)، تشخیص معمولاً شامل تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشات تصویربرداری مانند سونوگرافی و MRI است. هیستروسکوپی، که شامل وارد کردن یک دوربین کوچک به رحم است، نیز میتواند برای تشخیص استفاده شود.
گزینههای درمانی بستگی به علائم، اندازه و محل آن ها و اینکه آیا زن میخواهد فرزند داشته باشد یا خیر، دارند. به گفته ACOG، درمانهای هورمونی مانند آگونیستهای GnRH میتوانند اندازه آن ها را کاهش دهند و علائم را تسکین دهند. داروهای دیگر مانند اسید ترانکزامیک میتوانند به کنترل خونریزی شدید کمک کنند.
گزینههای جراحی شامل میومکتومی (برداشتن فیبرومها) و هیسترکتومی (برداشتن رحم) است. آمبولیزاسیون شریان رحمی، که جریان خون به آن ها را قطع میکند و باعث کوچک شدن آنها میشود، یکی دیگر از گزینههای درمانی است.
پژوهشگران در حال کار بر روی توسعه درمانهای جدیدی هستند که کمتر تهاجمی و موثرتر باشند. به گفته یک مطالعه منتشر شده در مجله “Fertility and Sterility”، درک نحوه تأثیر این مشکل بر باروری و بارداری یک حوزه کلیدی از تحقیقات جاری است. دانشمندان همچنین در حال جستجوی راههای غیرتهاجمی برای مدیریت علائم و ارائه مراقبت بهتر به زنان مبتلا به به این بیماری هستند.
مطالب این سایت در جهت آگاهی شما عزیزان تهیه شده است، برای کنترل و درمان فیبروم باید به پزشک متخصص زنان مراجعه فرمایید.