تکرر ادرار و ۹ علت ایجاد آن
اگر میزان دفع ادرار از حد متوسط در روز (7 تا 8 بار) بیشتر بود شما به تکرر ادرار مبتلا هستید.
این یه مشکل ناراحتکننده است که بر زندگی روزمره، خواب و سلامت کلی فرد تأثیر میگذارد.
به طور معمول، بیشتر افراد این وضعیت میتواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد، اما بیشتر در بزرگسالان مسن و افرادی با مشکلات زمینهای گزارش میشود.
کلینیک مایو علل این بیماری را بیان کرده که ما در این مطلب برای شما آورده ایم:
۱. عفونتهای دستگاه ادراری (UTIs) و تکرر ادرار
عفونتهای دستگاه ادراری یکی از شایعترین علل تکرر ادرار هستند. UTIs زمانی اتفاق میافتند که باکتریها وارد دستگاه ادراری شده و تکثیر میشوند، که منجر به علائمی چون: فوریت، سوزش هنگام ادرار کردن و ادرار کدر میشود.
۲. دیابت و تکرر ادرار
هر دو نوع ۱ و ۲دیابت میتوانند باعث این بیماری شوند. سطح بالای قند خون منجر به افزایش تولید ادرار میشود، زیرا کلیهها برای فیلتر کردن گلوکز اضافی از خون کار میکنند.
۳. بارداری: در دوران بارداری، رشد رحم میتواند با فشار وارد کردن بر مثانه فشار باعث این بیماری میشود. تغییرات هورمونی نیز به این وضعیت کمک میکنند.
۴. مشکلات پروستات و تکرر ادرار
در مردان، بزرگی غده پروستات (هایپرپلازی خوشخیم پروستات) میتواند جریان ادرار را مسدود کند و باعث شود مثانه بیشتر احساس پر بودن کند.
۵. داروها و تکرر ادرار
دیورتیکها و برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان فشار خون بالا میتوانند تولید ادرار را افزایش دهند.
۶. سیستیت بینابینی و تکرر ادرار
این وضعیت مزمن شامل درد مثانه و تکرر ادرار بدون وجود عفونت است. علت آن به خوبی شناخته نشده است اما تصور میشود که مربوط به التهاب دیواره مثانه باشد.
۷. سندرم مثانه بیشفعال (OAB) و تکرر ادرار
OAB با تمایل ناگهانی به ادرار که کنترل آن سخت است، مشخص میشود. این وضعیت میتواند باعث تکرر ادرار هم در روز و هم در شب شود.
۸. اختلالات عصبی و تکرر ادرار
شرایطی مانند اماس یا آسیبهای نخاعی میتوانند اعصاب کنترلکننده عملکرد مثانه را تحت تأثیر قرار دهند و منجر به تکرر ادرار شوند.
۹. مواد غذایی و تکرر ادرار
مصرف کافئین، الکل و غذاهای تند میتوانند مثانه را تحریک کرده و تکرر ادرار را افزایش دهند.
تشخیص تکرر ادرار
برای تشخیص علت تکرر ادرار، ارائهدهندگان خدمات بهداشتی ممکن است از ترکیبی از روشها استفاده کنند:
۱. سابقه پزشکی: تاریخچه پزشکی دقیق برای شناسایی هر گونه شرایط زمینهای، داروها یا عوامل سبک زندگی که ممکن است به علامت تکرر ادرار کمک کنند، ضروری است.
۲. معاینه بدنی: یک معاینه بدنی میتواند به شناسایی هر گونه ناهنجاری در شکم، مثانه یا پروستات کمک کند.
۳. آزمایشهای ادرار: آنالیز ادرار میتواند عفونتها، خون یا ناهنجاریهای دیگر در ادرار را تشخیص دهد. یک کشت ادرار نیز ممکن است برای شناسایی باکتریهای خاصی که باعث UTI میشوند، انجام شود.
۴. آزمایشهای خون: آزمایشهای خون میتوانند به تشخیص شرایطی مانند دیابت یا اختلال عملکرد کلیه که ممکن است به تکرر ادرار کمک کنند، کمک کنند.
۵. آزمایشهای تصویربرداری: سونوگرافی، سیتیاسکن یا MRI ممکن است برای مشاهده کلیهها، مثانه و دستگاه ادراری برای شناسایی هر گونه ناهنجاری ساختاری یا انسداد استفاده شود.
۶. آزمایشهای یورودینامیک: این آزمایشها عملکرد مثانه و مجرای ادرار را در ذخیره و ترشح ادرار اندازهگیری میکنند که میتواند به تشخیص شرایطی مانند OAB یا سیستیت بینابینی کمک کند.
درمان تکرر ادرار
برای درمان این بیماری حتما باید علت اصلی آن تشخیص داده شود. در اینجا برخی از روشهای معمول آمده است:
۱. آنتیبیوتیکها: برای UTIs، آنتیبیوتیکها درمان اصلی برای از بین بردن عفونت هستند.
۲. مدیریت دیابت: مدیریت مناسب سطح قند خون از طریق دارو، رژیم غذایی و تغییرات سبک زندگی میتواند تکرر ادرار را در بیماران دیابتی کاهش دهد.
۳. آموزش مثانه: تکنیکهایی مانند آموزش مثانه و تمرینات کف لگن میتوانند به تقویت عضلات مثانه و بهبود کنترل بر ادرار کمک کنند.
۴. داروها: داروهایی مانند آنتیکولینرژیکها میتوانند برای آرام کردن عضلات مثانه و کاهش علائم مثانه بیشفعال تجویز شوند.
۵. تغییرات سبک زندگی: کاهش مصرف تحریککنندههای مثانه مانند کافئین و الکل، هیدراته ماندن و حفظ وزن سالم میتواند به مدیریت علائم کمک کند.
۶. جراحی: در موارد بزرگی شدید پروستات یا ناهنجاریهای ساختاری، مداخلات جراحی ممکن است برای کاهش علائم ضروری باشد.
۷. درمانهای رفتاری: درمانهای رفتاری، از جمله درمان شناختی رفتاری (CBT)، میتوانند به مدیریت جنبههای روانی شرایطی مانند سیستیت بینابینی یا مثانه بیشفعال کمک کنند.
۸. حمایت و آموزش: ارائه آموزش در مورد شرایط، تنظیمات سبک زندگی و گروههای حمایتی میتواند برای بیمارانی که با تکرر ادرار دست و پنجه نرم میکنند، مفید است.
اگر شما به این اختلال مبتلاء هستید حتما باید برای تشخیص بیماری زمینه ای و درمان آن به متخصص کلیه، مجاری ادراری تناسلی اورولوژی مراجعه فرمایید.
در پایان این متن می تواند نظرات و تجربیات خود را کامنت کنید و اگر این مطلب برایتان مفید بود می توانید آن را با دوستانتان به اشتراک بگذارید.